Ágangur manna á skóglendi og sífelld nýbygging mannvirkja á borð við þjóðvegi gerir lífið erfitt fyrir villt dýr. Í þéttbýlum löndum verða þau oft umferðinni að bráð, og slíkt skapar hættu bæði fyrir dýrin og farþega ökutækja.

Á 6. áratug síðustu aldar þróuðu Frakkar lausn á þessum vanda og hófu byggingu svokallaðra vistvega, eða „ecoducts“. Þetta eru göng eða gönguslóðir yfir umferðarmannvirki sem dýrin geta ferðast í gegnum án þess að eiga á hættu að ökutæki gangi frá þeim dauðum.

Vistvegir hafa síðan reynst ódýr leið til þess að fækka umferðarslysum og vernda hinar ýmsu dýrategundir. Í dag eru slíkir vegir algengir í Frakklandi og Hollandi, og eru byggðir í auknum mæli í Kanada, Bandaríkjunum, Sviss, Þýskalandi og jafnvel Kenýu.

Hér að neðan sjáum við vistvegi víða að úr heiminum:

Borkfeld vistvegurinn í Hollandi.

Trans-Canada vistvegurinn í Banff-þjóðgarðinum.

Kikbeek vistvegurinn í Hoge Kempen þjóðgarðinum í Belgíu.

,,Dýrabrú“ í Montana-fylki í Bandaríkjunum.

Woeste Hoeve vistvegurinn í Hollandi.

Undirgöng fyrir fíla í Kenýu. Myndin er frá AP fréttastofunni.

Vistvegur í Frakklandi.