Lemúrinn hefur áður fjallað um heimspekinginn, trúleysingjann og pípureykingamanninn Bertrand Russell. Hér sést myndbrot af Russell að taka við bókmenntaverðlaunum Nóbels í Stokkhólmi þann 11. desember árið 1950.
Hér fyrir neðan má síðan heyra brot úr Nóbelsverðlaunaræðu Russells, þar sem hann fæst við spurninguna „Hvaða langanir eru mikilvægar í stjórnmálum?“.
Svissneski læknirinn og alkemistinn Philippus Aureolus Theophrastus Bombastus von Hohenheim (1493–1541) skapaði sér sess í sögunni vegna kenninga sinna um lækningarmátt þungmálma, og svo fyrir að gefa málminum sínk nafn sitt, en hann nefndi hann zincum eftir þýska orðinu Zinke, sem þýðir „oddur“.
Von Hohenheim var haldinn mikilmennskubrjálæði og uppfullur af hugmyndum um eigin vitsmunalega yfirburði. Á miðöldum tíðkaðist það jafnan hjá germönskum… [Lesa meira]
Lögmál sem kennt er við stjórnmálafræðinginn Wallace Stanley Stayre segir að deilur í fræðasamfélaginu séu iðulega bitrustu og grimmustu deilurnar sökum þess hve lítið liggi að veði.
Við látum það milli mála liggja hvort lögmál Stayres varpi einhverju ljósi á hatrið sem þýski heimspekingurinn Arthur Schopenhauer (1788–1860) bar í garð starfsbróður síns Georgs W. F. Hegel (1770–1831), en heimspekingarnir tveir störfuðu báðir um tíma við háskólana… [Lesa meira]
Árið er 1961 og Russell sést hér fyrir miðju, 89 ára gamall, skömmu áður en hann var handtekinn fyrir borgaralega óhlýðni í mótmælum gegn kjarnorkuvopnakapphlaupi Kalda stríðsins.
Heimspekingurinn og rökfræðingurinn Bertrand Russell (1872–1970) var frægur fyrir… [Lesa meira]
Síða 2
